Bildiriminiz için teşekkür ederiz.
40’larının başında... Niyazi Çavuş’un karısı... Sessiz, kendi halinde bir kadındı... Niyazi’yle evlenip konağın müştemilatına yerleştikten sonra Azimet Demirkan’ın eli ayağı olmuştu... Ona çok saygı duyuyordu... Her söylediğini emir telakki ediyordu. Azimet Hanım da ona çok güveniyordu... Merhametli bir insandı Döne... Her ne kadar Azimet’e büyük hürmet besliyorsa da Zümrüt’e yapılanlara vicdanı müsaade etmiyordu... Bu sakin ve şefkat dolu kadının hassas noktası ise kızı Menekşe’ydi. Demirkanların oğlu Latif’le Menekşe arasındaki yakınlaşmanın kızına zarar verme ihtimali onu çok korkutuyordu...